Przejdź do zawartości

Nicolas Lapierre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicolas Lapierre
Ilustracja
Nicolas Lapierre w 2009
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1984
Thonon-les-Bains

Sukcesy

2003: Grand Prix Makau (zwycięzca)
2005/2006: A1 Grand Prix (mistrz)
2010: Le Mans Series (wicemistrz)
2015: 24h Le Mans (zwycięzca w klasie LMP2)

Strona internetowa

Nicolas Lapierre (ur. 2 kwietnia 1984 roku w Thonon-les-Bains) – francuski kierowca wyścigowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

Nicolas karierę rozpoczął w roku 1993, od startów w kartingu. W 2002 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Europejskiej Formule Renault. Uzyskane w niej punkty pozwoliły Lappierrowi zająć w końcowej klasyfikacji 20. miejsce.

W kolejnym sezonie brał udział we Francuskiej Formule Renault. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 8. pozycji. Poza tym wystąpił w czterech rundach europejskiego cyklu (w klasyfikacji zajął 26. lokatę).

W sezonie 2002 ścigał się równolegle we Francuskiej oraz Europejskiej Formule Renault. W pierwszej z nich zmagania zakończył na 9. miejscu. W drugiej z kolei trzykrotnie stanął na podium, ostatecznie zajmując wysoką 3. pozycję.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2002, Francuz zadebiutował we Francuskiej Formule 3. Wziąwszy udział w czterech wyścigach, rywalizację ukończył na 13. lokacie.

W latach 2003–2004 reprezentował francuską stajnię Signature-Plus, w Formule 3 Euro Series (jest to seria, która zastąpiła francuski cykl F3). W pierwszym roku startów Nicolas raz stanął na podium, będąc ostatecznie sklasyfikowanym na 11. miejscu. W drugim podejściu byłem jednym z czołowych kierowców serii. Ostatecznie z dorobkiem sześciu miejsc na podium (w tym trzy zwycięstwa, z czego dwie w jednej rundzie), zmagania ukończył na 3. pozycji. W tym samym sezonie Lapierre wziął udział również w jednej rundzie Brytyjskiej Formuły 3 (bez sukcesu). Największym sukcesem Francuza w F3, było zwycięstwo w prestiżowym wyścigu Grand Prix Makau w 2003 roku, uznawanym za nieoficjalne mistrzostwa świata tej kategorii.

Seria GP2

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2005 Francuz zadebiutował w nowo powstałej serii GP2. Reprezentując brytyjską stajnię Arden International, już w pierwszej sesji kwalifikacyjnej, sięgnął po pole position. W wyniku problemów z pojazdem, nie przystąpił jednak do wyścigu. Pomimo obiecującego początku, w dalszej części zmagań, Nicolas nie prezentował jednak najlepszej formy, będąc tylko pięciokrotnie na punktowanych lokatach, podczas gdy jego partner Heikki Kovalainen walczył o tytuł mistrzowski. Najlepiej spisał się podczas pierwszego wyścigu na francuskim torze Magny-Cours, gdzie zajął trzecie miejsce. Ostatecznie rywalizację ukończył na 11. pozycji.

W kolejnym roku startów ponownie reprezentował zespół Arden (tym razem jego partnerem był Michael Ammermüller). Sezon rozpoczął bardzo dobrze, od zdobyczy punktowej w pięciu z sześciu rozegranych wyścigów (w tym trzykrotnie na podium). W kolejnych dwóch eliminacjach, Nicolas nie dojechał jednak do mety, odnosząc dodatkowo kontuzję podczas rundy, na torze Monte Carlo. W wyniku urazu, Lapierre był zmuszony opuścić aż cztery wyścigi, rozegrane na torach we Francji oraz Wielkiej Brytanii (zastąpił go Rosjanin Michaił Aloszyn). Do rywalizacji powrócił na rundę w Niemczech. Po punkty sięgnął jeszcze trzykrotnie, w ostatnich trzech wyścigach sezonu. Uzyskane punkty pozwoliły Francuzowi zająć w klasyfikacji 9. lokatę (wyższą od team-partnera, pomimo iż ten startował we wszystkich wyścigach).

Sezon 2007 był ostatnim dla Lapierre'a w serialu GP2. Ponownie rywalizację rozpoczął świetnie, od siódmego i pierwszego miejsca, na bahrańskim torze Sakhir. Podobnie, jak w przypadku dwóch poprzednich lat, w dalszej części zmagań, Francuz nie prezentował tak dobrej formy, będąc jeszcze dwukrotnie na punktowanych pozycjach. We Francji dojechał na ósmym miejscu (startując zgodnie z odwróconą kolejnością, z pole position, sprintu nie ukończył). Najlepszym momentem dla Francuza, był triumf na belgijskim obiekcie Spa-Francorchamps, na którym dzień wcześniej uzyskał najlepszy czas okrążenia, podczas kwalifikacji. Ostatecznie przegrał wewnętrzny pojedynek zespołowy z Japończykiem Kazuki Nakajimą, zajmując 12. miejsce (Nakajima był szósty).

A1 Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

W okresie posezonowym 2005/2006, Nicolas Lapierre wraz ze swoim rodakiem Alexandre Prématem, cyklicznie zmieniał się w roli kierowcy wyścigowego narodowej ekipy trójkolorowych, w serii A1 Grand Prix. Wystąpiwszy w jedenastu wyścigach (w tylu też wystartował Premat), siedmiokrotnie meldował się w pierwszej trójce, z czego aż sześć razy na najwyższym stopniu (w eliminacjach, w Niemczech oraz Australii, absolutnie zdominował rywalizację). Ostatecznie razem z Alexandrem pewnie sięgnęli po tytuł mistrzowski, zostając tym samym pierwszymi triumfatorami tego serialu.

W drugim roku startów w tej serii, wystąpił w dziesięciu wyścigach. Tym razem jednak tylko czterokrotnie stanął na podium, za każdym razem plasując się na trzecim miejscu. Zdobyte przez niego punkty wspomogły francuski zespołów w zajęciu 4. lokaty, w końcowej klasyfikacji.

W trzecim sezonie Lapierre pojawił się tylko w jednej rundzie, rozegranej na czeskim torze Masaryk Circuit. Zajęte w nim szóste i piąte miejsce, pomogło jego stajni w uplasowaniu się na 3. pozycji.

Le Mans

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2008 Francuz reprezentujował Team Oreca, w serii wyścigów długodystansowych – Le Mans Series (w klasie LMP1). W pierwszym sezonie startów, zmagania zakończył na 12. miejscu. W drugim po raz pierwszy w karierze sięgnął po pole position (dokonał tego dwukrotnie) i zwycięstwo, a w ostatecznej klasyfikacji został sklasyfikowany na 3. pozycji. W sezonie 2010 dwukrotnie stanął na podium, z czego raz na najwyższym stopniu (ponownie dwa razy startował z pierwszego miejsca). Ostatecznie rywalizację w serii zakończył z tytułem wicemistrzowskim.

W 2009 roku Nicolas wziął udział również (w klasie LMP1) azjatyckim i amerykańskim odpowiedniku tej serii. W pierwszej z nich dwa razy stanął na podium, ostatecznie zajmując 3. miejsce. W drugiej z kolei wystartował w jednym wyścigu. Zdobyte punkty sklasyfikowały Lapierre'a na 17. lokacie.

W roku 2007 po raz pierwszy wystartował w prestiżowym 24-godzinnym wyścigu Le Mans. Startując w klasie GT1, rywalizację zakończył na 9. miejscu. W sezonie 2009 (w klasie LMP1) został sklasyfikowany na 5. pozycji. Rok później nie ukończył zmagań. W 2014 roku stanął na najniższym stopniu podium.

Wyniki w GP2

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2005 Arden International San Marino
SMR
San Marino
SMR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
21 11
NW NU 11 9 NU 12 NU 3 5 10 NU 9 7 12 6 NU 13 4 NU NU 23 6 20
2006 Arden International Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
San Marino
SMR
San Marino
SMR
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
32 9
4 3 3 7 5 2 NU NU NU - - - - 20 7 NU NU 14 6 6 4
2007 DAMS Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
23 12
7 1 NU NW NU 8 NU NU NW 9 NU NU 14 15* NU 10 17 1 21* NU 21

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]